Burmistrz wziął pod uwagę kody PKD i ewidencje środków trwałych.
Jeden z naszych klientów otrzymał decyzje od organu pierwszej instancji zgodnie, z którą posiadane przez niego budynki są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak wynikało z pisma burmistrz miasta naliczył od wskazanych nieruchomości podatek w najwyższej z możliwych stawek. Organ podatkowy wszczął postepowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości.
Podatnik w ramach postępowania wskazał, że budynki będące przedmiotem postępowania zgodnie z ich przeznaczeniem spełniają cele mieszkaniowe. Nie generują one korzyści, które mogą mieć znaczenie gospodarcze. Burmistrz przy argumentacji swojej decyzji zwrócił uwagę na przedmiot prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę tzn. usługi zakwaterowania. Organ uznał więc, że w związku z tym nieruchomości te mogą być wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej. Ponadto jako argument wskazano zaliczenie budynków do ewidencji środków trwałych.
Niewystarczający materiał dowodowy
Za naszym pośrednictwem podatnik złożył odwołanie od powyższej decyzji. Głównymi argumentami w jego toku był fakt zgromadzenia niepełnego i niekompletnego materiału dowodowego, co doprowadziło do naruszenia zasady prawdy materialnej. Ponadto wskazano, iż organ w toku postępowania wziął pod uwagę kod PKD, które nie jest przeważającym dla spółki. W związku z powyższym stawki podatku właściwe dla wskazanych budynków powinny być rozliczone zgodnie ze stawką właściwą dla budynków mieszkalnych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uwzględnia odwołanie!
Organ drugiej instancji postanowił uwzględnić odwołanie i uchylił w całości decyzje burmistrza przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia. Jak wskazało SKO znajdujący się w aktach sprawy materiał dowodowy nie pozawala na dokonanie weryfikacji prawidłowości zaskarżonej decyzji.
Kolegium zaznaczyło ponadto, że budynki mieszkalne, które nie są zajęte na działalność gospodarczą, nawet jeżeli są własnością spółki prowadzącej działalność gospodarczą, nie podlegają opodatkowaniu według stawek dla budynków związanych z działalnością gospodarczą z samego faktu posiadania budynków mieszkalnych przez spółkę nie wynika, że budynki te należy kwalifikować jako związane z działalnością gospodarczą.
“W sytuacji zatem gdy budynki mieszkalne znajdują się w posiadaniu przedsiębiorcy ale nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu stawką podatkową dla budynków mieszkalnych. Dopiero stwierdzenie, że budynek mieszkalny (lub jego część) jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej uzasadnia zastosowanie stawki podatku właściwej budynków związanych z działalnością gospodarczą.”
Podsumowując, jeżeli budynek służy wyłącznie do zamieszkania (np. wynajem mieszkań na cele mieszkaniowe), to zgodnie z linią orzeczniczą i interpretacjami podatkowymi, powinien być opodatkowany stawką dla budynków mieszkalnych. Dopiero jeśli jednak budynek pełni funkcje komercyjne, np. biura, sklepy lub inne działalności gospodarcze są prowadzone w tym budynku, wówczas powinien być opodatkowany stawką dla budynków związanych z działalnością gospodarczą.
