Spora część małych producentów alkoholi może zapłacić aż o 50% niższy podatek akcyzowy:
Mali gorzelnicy – alkohol etylowy musi być wyprodukowany przez gorzelników, którzy są jednocześnie producentami owoców i produkują minimum 10 hektolitrów alkoholu etylowego rocznie. Oprócz tego owoce niezbędne do produkcji alkoholu etylowego muszą być dostarczane przez producentów owoców pochodzących z ich upraw własnych lub osób z nimi zamieszkujących i utrzymujących się wspólnie. Niestety ustawodawca wprowadził również ograniczenie co do zwolnienia, wynosi – obniżenie podatku dotyczy tylko 30 litrów wyprodukowanego alkoholu. Za producenta, o którym mowa uważa się podmiot, który ma tytuł prawny do co najmniej 0,5 ha gruntu rolnego, na którym znajdują się drzewa lub krzewy owocowe. Podmiot zamierzający skorzystać ze zwolnienia (producent owoców), winny jest zawrzeć z gorzelnią umowę na produkcję określonej ilości alkoholu etylowego. Umowa powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona.
Mali producenci wina – przez małego producenta wina rozumie się producenta wina, który jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych producentów wina, posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją wina, nie produkuje wina na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców i wielkość jego produkcji wina w roku winiarskim nie przekracza 1000 hektolitrów. W przypadku gdy co najmniej dwóch małych producentów wina współpracuje ze sobą na podstawie pisemnej umowy, a łączna wielkość ich produkcji wina w roku winiarskim nie przekracza 1000 hektolitrów, są oni traktowani jako jeden mały producent wina. Z preferencji nie mogą skorzystać podmioty, które jedynie dokonują rozlewu alkoholu.
Małe browary – przepisy odnoszący się do preferencji dla browarników są przepisami najbardziej złożonym i budzącym największe kontrowersje. Zauważył to również szef KAS, który przeprowadził kontrole w wielu małych browarach, uprzykrzając życie producentom złotego napoju. Największe wątpliwości budzą przepisy dotyczące niezależności małych browarników od innych, większych koncernów.
Pierwszym wymogiem, który browary muszą spełnić jest kryterium ilościowe – wyprodukowanie ilości maksymalnie 200 000 hektolitrów. Tak jak w przypadku winiarzy – zwolnienia nie stosuje się do rozlewników piwa. Przepisy rozporządzenia wymagają również od małych browarów by były w pełni niezależne od innych browarów oraz aby posiadały swoje własne miejsce prowadzenia działalności niż przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa, a także nie mogą wytwarzać piwa na podstawie udzielonej od innych podmiotów licencji.
Z preferencji skorzystać mogą współpracujący ze sobą podatnicy, którzy produkują piwo lub Ci posiadający zezwolenie wyprowadzenia. Niestety, limity w przypadku współpracy nie zostały podwyższone, a więc zwolnienie obejmuje tylko produkcję do 200 000 hektolitrów. Współpraca odbywać musi się na podstawie umowy pisemnej. Rygory wskazane dla indywidualnych browarników dotyczące niezależnej produkcji stosuje się również dla współproducentów.
Podobnie jak w przypadku produktów winiarskich – przy obliczaniu limitu nie uwzględnia się ilości rozlewanego piwa.
W przypadku przekroczenia limitu 200 000 hektolitrów do całości wyprodukowanego piwa stosujemy stawkę ustawową bez prawa do skorzystania z preferencji.
Grupa alkoholi fermentowanych (cydry, miody pitne, perry). Kryteria, które musi spełnić producent, są zbliżone do tych, które spełnić musi browarnik. Podatnik, by skorzystać z preferencji winien mieć status małego producenta napojów fermentowanych. Oznacza to, że powinien on być prawnie i ekonomicznie niezależny od innych producentów napojów fermentowanych, posiadać miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją napojów fermentowanych, nie może produkować napojów fermentowanych na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców i wielkość jego produkcji tych napojów w roku kalendarzowym nie może przekroczyć 1000 hektolitrów. Podobne są również kryteria dotyczące limitów w zakresie współpracy producentów, mianowicie – w przypadku, gdy co najmniej dwóch małych producentów napojów fermentowanych współpracuje ze sobą na podstawie pisemnej umowy, a łączna wielkość ich produkcji napojów fermentowanych w roku kalendarzowym nie przekracza 1000 hektolitrów, są oni traktowani jako jeden mały producent napojów fermentowanych. Jak w pozostałych przypadkach do limitu nie wlicza się alkoholu rozlewanego
Mali producenci pośrednich wyrobów akcyzowych, które wytwarzane są przez małych producentów pośrednich wyrobów akcyzowych. Przez małego producenta wyrobów pośrednich rozumie się producenta tych wyrobów, który jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych producentów wyrobów pośrednich, ma miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją wyrobów pośrednich, nie produkuje wyrobów pośrednich na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców i wielkość jego produkcji wyrobów pośrednich w roku kalendarzowym nie przekracza 250 hektolitrów. W przypadku gdy co najmniej dwóch małych producentów wyrobów pośrednich współpracuje ze sobą na podstawie pisemnej umowy, a łączna wielkość ich produkcji wyrobów pośrednich w roku kalendarzowym nie przekracza 250 hektolitrów, są oni traktowani jako jeden mały producent wyrobów pośrednich. Do limitu również nie zalicza się alkoholu rozlewanego przez podatnika, który wytworzony został przez innych podatników.
Certyfikat małego producenta
Wymogiem koniecznym do stosowania obniżonej stawki akcyzy dla:
- małych producentów wina,
- małych producentów napojów fermentowanych,
- małych producentów pośrednich wyrobów akcyzowych
jest uzyskanie certyfikatu małego producenta. Certyfikat wydawany jest na wniosek zainteresowanego podatnika. Certyfikat dotyczy produkcji w danym roku kalendarzowym i jest wydawany na rok kalendarzowy, którego dotyczy.
