Przedsiębiorco! Prowadzisz JDG i dokonujesz transakcji w walucie obcej? Musisz pamiętać o obowiązku rozliczania różnic kursowych. Powiemy Ci jak możesz to zrobić!
Różnice kursowe występują podczas transakcji przeprowadzanych w walucie obcej. Są to różnice pomiędzy rzeczywistą kwotą zapłaconą, przeliczoną na złote, a sumą wynikającą z wystawionej faktury. Ta różnica jest uzależniona od aktualnego kursu wymiany walut. W dobie obecnych czasów transakcje w walucie obcej są codziennością co wiąże się z odpowiednim ewidencjonowaniem wspomnianych różnic kursowych w księgach.
Zasada uwzględnienia różnic kursowych jest prosta – faktura jak i zapłata jest wyrażona w walucie obcej. Wynik takiej operacji końcowo może być dla przedsiębiorcy dodatni lub ujemny, czyli może zwiększać lub zmniejszać podstawę do opodatkowania. Jest to niezmiernie istotne w przypadku, gdy kursy walut w momencie wystawienia faktury i otrzymania zapłaty są znacząco różne.
Przykładowo 1000 EUR z wystawionej faktury może być warte więcej lub mniej niż w momencie otrzymania zapłaty. Ideą różnic kursowych jest sprowadzenie wartości waluty tak aby zapłacić podatek dochodowy tylko od tego co rzeczywiście przedsiębiorca ma na rachunku bankowym.
Jaki kurs przyjąć do wyznaczenia wartości transakcji?
Do prawidłowego ustalenia wartości faktury wyrażonej w walucie obcej jak już wiemy należy najpierw przeliczyć kwotę na PLN. Robimy to według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego moment wydania/otrzymania towaru lub wykonania usługi. Należy pamiętać, że nie może być to później niż dzień wystawienia faktury.
Natomiast przy wycenie zapłaty stosujemy kurs faktycznie zastosowany. A gdy nie jest to możliwe – również kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania lub dokonania zapłaty.
Obliczanie różnicy kursowej.
Do wyliczenia różnic kursowych można wykorzystać jeden z dwóch sposobów:
- gdy przeliczyliśmy kwotę faktury i rzeczywistej zapłaty na PLN, odejmujemy od siebie te dwie pozycje.
- gdy operujemy na kursach walut, możemy zastosować wzór:
Różnica kursowa = (Kurs faktury-Kurs zapłaty) * Kwota w walucie obcej
Dodatnie i ujemne różnice kursowe.
Po obliczeniu wartości różnicy kursowej należy rozpoznać jej znak. Jak już zauważyliśmy różnice kursowe mogą występować zarówno po stronie sprzedaży, jak i po stronie wydatków, w związku z czym mogą stanowić koszt podatkowy lub pozostały przychód firmy.
- Różnice kursowe przy sprzedaży
- gdy kwota z dnia otrzymania zapłaty będzie wyższa, niż kwota na fakturze. Jest to przychód z działalności,
- gdy kwota z dnia zapłaty będzie niższa, niż kwota na fakturze. Jest to koszt w działalności.
- Różnice kursowe przy zakupie
- gdy kwota z dnia dokonania zapłaty będzie niższa, niż kwota na fakturze. Jest to przychód z działalności,
- powstanie, gdy kwota z dnia dokonania zapłaty będzie wyższa, niż kwota na fakturze. Jest to koszt w działalności.
Ewidencjonowanie w księgach.
W zależności od wybranej przez przedsiębiorcę formy opodatkowania ewidencjonowanie obliczonych różnic kursowych będzie inne.
Dla podatników którzy prowadzą PKPiR czyli tych którzy są opodatkowani na skali podatkowej lub podatku liniowym dodatnie różnice kursowe wpisuje się w podatkowej księdze w kolumnie 8 „Pozostałe przychody”, natomiast ujemne – w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”. Zapisów tych dokonuje się w odrębnych pozycjach księgi, pod datą powstania każdej różnicy kursowej.
W PKPIR nie jest dopuszczalne ujmowanie różnic kursowych per saldo, tj. jako nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub ujemnych nad dodatnimi. Co jednak w przypadku podatników rozliczających się na ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych? Specyfiką tej formy rozliczania jest to, że od uzyskanego przychodu nie odlicza się poniesionych kosztów. Dlatego właśnie ryczałtowcy wykazują wyłącznie różnice kursowe ujemne i dodatnie związane ze sprzedażą, a nie z wydatkami.
W takim przypadku po wyliczeniu różnicy kursowej zawieramy ją w Ewidencji Przychodu w zgodnie ze stawką ryczałtu, jaką opodatkowana była sprzedaż, której różnice kursowe dotyczą, również pod datą powstania każdej różnicy kursowej.
W dokumentacji firmy należy zachować dokument potwierdzający kwotę zapłaty w złotówkach. Takim dokumentem może być wyciąg z konta bankowego lub potwierdzenie z serwisu płatność. Dzięki temu, w razie kontroli podatkowej można z łatwością udowodnić zastosowane wyliczenia.
