Zwrot ku niezależności – rewolucyjna uchwała NSA
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 2015 r. (sygn. akt II FPS 1/15) stwierdził,
że przychody z uprawiania sportu mogą być zaliczone do źródeł przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeśli tylko działalność odpowiada przesłankom wskazanym w ustawie. Aby móc dokonać wyboru tej formy prowadzenia działalności należy zweryfikować, czy owa działalność sportowca ma charakter zarobkowy i czy jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Jednocześnie działalność ta nie wykazuje łącznie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich za rezultat świadczonych przez sportowca czynności (z wyłączeniem odpowiedzialności za czyny niedozwolone), które są wykonywane pod kierownictwem zleceniodawcy. Ponadto sportowiec nie ponosi ryzyka gospodarczego w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Krótko mówiąc, uchwała dała możliwość rozliczenia przychodów z tytułu świadczenia usług sportowych, metodami przewidzianymi dla przedsiębiorców.
Podatek liniowy, a może ryczałt? Wybór formy opodatkowania
Po spełnieniu ustawowych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, możemy przejść do wyboru formy opodatkowania. W omawianym przypadku atrakcyjną formą wydaje się 19% podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w zależności od tego, jaką wartość kosztów sportowiec jest w stanie wygenerować. Jeżeli sportowiec ma możliwość zakwalifikować swoją działalność jako usługi świadczone przez sportowców, opisane w ramach pozycji 93.19.12.0 PKWiU, to zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. z) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, będą one opodatkowane ryczałtem w wysokości 15% uzyskanych przez niego przychodów. W zakresie kosztów uzyskania przychodu należy wskazać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2022 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4011.394.2022.1.KW, w której to Organ wskazał, że poza standardowymi kosztami, jakie ponoszą sportowcy, czyli zakup profesjonalnego sprzętu czy koszty opieki zdrowotnej, kosztami pozostającymi w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, są również m.in. wydatki na wizyty u fryzjera, które umożliwiają realizację zleceń reklamowych przez sportowca. Pomimo korzystnego rozstrzygnięcia w tym zakresie, należy pamiętać, że interpretacja została wydana w oparciu o konkretny stan faktyczny. Dlatego też, aby mieć pewność w zakresie kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodu, należy wystąpić o własną interpretację indywidualną!
Na uwadze warto mieć, również fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej
oraz wybór formy opodatkowania, wiąże się z obowiązkiem opłacania odpowiedniej wysokości składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne, a także z obowiązkiem zapłaty podatku VAT.
Alternatywne rozwiązania do działalności gospodarczej
Przychody sportowca nie muszą być kwalifikowane wyłącznie jako przychody osiągane z tytułu działalności gospodarczej. W takim wypadku przychody z uprawiania sportu, jeśli sportowiec nie działa w celu zarobkowym oraz zgodnie z przepisami kodeksu pracy, są kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, które opodatkowane są według skali podatkowej, odpowiednio 12% lub 32%. Najczęściej podstawą współpracy między sportowcem a klubem sportowym, w którym działa jest umowa o świadczenie usług, lecz nie zawsze taki stosunek jest uregulowany umową przewidującą wynagrodzenie.
Profesjonalizacja wykonywanych przez sportowców czynności, spowodowała zmianę podejścia sądów administracyjnych do kwestii prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. Atrakcyjne opodatkowanie, preferencje podatkowe to kilka z możliwych korzyści prowadzenia działalności gospodarczej przez sportowca. Należy jednak pamiętać o spełnieniu określonych w ustawie warunków, wymaganych do jej prowadzenia.
