Wyrok, który wywołał niepokój
Programiści zaczęli się zastanawiać, czy pracując w zespole, mogą korzystać z ulgi IP BOX. Spowodowane zostało to wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd odmówił skorzystania z ulgi IP BOX programiście pracującemu w zespole. Na wstępie chcielibyśmy uspokoić wszystkich programistów, jak i innych specjalistów korzystających z ulgi. Sprawa dotyczy tego indywidualnego przypadku i nie należy upraszczać sensu rzeczonego wyroku. Nie ma ona zastosowania do każdego specjalisty pracującego w zespole. W tej konkretnej sprawie stwierdzono, iż Wnioskodawca w wyniku swoich prac nie tworzy programu komputerowego. Program powstawał po połączeniu części stworzonej przez Wnioskodawcę wraz z częściami stworzonymi przez resztę zespołu. W takiej sytuacji KIS i WSA odmówiły możliwości skorzystania przez podatnika z ulgi IP BOX. To pozwoliło narodzić się plotce, jakoby każdy programista pracujący w zespole nie mógł skorzystać z ulgi.
Klucz do skorzystania z ulgi
Z ulgi IP BOX skorzystać mogą podmioty osiągające dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Są to np. patent, prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego. W polskim prawie brak jest natomiast jednolitej definicji programu komputerowego. W związku z tym, jest on definiowany bardzo szeroko. Z objaśnień podatkowych IP BOX wynika, iż nie da się ustalić wyczerpującej definicji programu komputerowego. Natomiast wiadomo, iż program komputerowy musi stanowić przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W szczególności jest to zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Szczególnie chroniony jest kod źródłowy i kod wynikowy programu komputerowego. Wytwarzający programy komputerowe, którzy osiągają z tego tytułu dochody można opodatkować 5% podatkiem. Niemniej jednak trzeba w swojej działalności tworzyć oprogramowanie. Oznacza to, iż wynikiem pracy musi być program komputerowy. Nie oznacza to natomiast braku możliwości skorzystania z ulgi przez programistów pracujących w zespole. W większości są to osoby, których wynikiem indywidualnej pracy jest program komputerowy.
Nawet jedna linijka kodu może być programem komputerowym
W tej sprawie oparto się o twierdzenie, iż wytwór pracy Wnioskodawcy nie stanowi programu komputerowego. Program komputerowy powstawał dopiero po połączeniu wszystkich elementów stworzonych przez każdego specjalistę pracującego w zespole. Oznaczało to, iż Wnioskodawca nie jest twórcą programu. W takim wypadku nie mógł opodatkować dochodu z tego tytułu 5% stawką. Pragniemy uspokoić każdego programistę pracującego w zespole. Programem komputerowym są również nawet krótkie elementy (urywki) programu. Muszą natomiast być one przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Kolejnym warunkiem jest ustalenie ich w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Jest to potwierdzone wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 grudnia 2010 roku. Oto jego fragment:
„Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy”.
Programem komputerowym są także dzieła w wersji nieukończonej. Są to np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne. Oznacza to, iż programiści tworzący nawet krótkie fragmenty kodu są twórcami kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wynika z tego, iż mogą oni taki dochód opodatkować 5% stawką podatku dochodowego. Problem powstaje w sytuacji, gdy nie wytwarzają samodzielnie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Brak możliwości skorzystania z ulgi powstaje, gdy podatnik nie tworzy kwalifikowanego IP. To również sytuacja, w której powstaje ono dopiero po połączeniu z innymi elementami.
Pracujesz w zespole? IP BOX może być dla Ciebie
W przedmiotowej sprawie to podatnik, nie KIS czy WSA, zawinił i doprowadzili sytuację do negatywnego wyroku. Błędem było stwierdzanie w stanie faktycznym, że część programu komputerowego sama w sobie programem komputerowym nie jest. Ani organ, ani Sąd, nie prowadzą w postępowaniu interpretacyjnym postępowania dowodowego. Podatnik sam przekreślił sobie prawo do skorzystania do ulgi, a jego zachowanie można uznać za dość dwuznaczne. Trudno racjonalnie uzasadnić działanie, kiedy jednocześnie chcemy skorzystać z ulgi na sprzedaż programu komputerowego twierdząc, że nie tworzymy programu komputerowego. W gruncie rzeczy więc wyrok ten w żadnym stopniu nie jest przełomowy czy kontrowersyjny. Równie szokująca byłaby negatywna interpretacja, w której prawa do ulgi KIS odmówiłby szewcowi. W końcu buty również nie stanowią programu komputerowego…
