W świecie biznesu często spotykamy się z różnymi dokumentami, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne, a jednak kryją w sobie istotne różnice. Jednym z takich dokumentów jest faktura pro forma, która często mylona jest z fakturą VAT.
Faktura pro forma to dokument, który może być zarówno nieocenionym narzędziem, jak i źródłem potencjalnych problemów, w zależności od tego, jak go wykorzystasz. Z jednej strony, faktura pro forma może być świetnym narzędziem do przedstawienia oferty klientowi, pokazując mu cenę i warunki transakcji. Z drugiej strony, faktura pro forma nie jest dokumentem księgowym i nie uprawnia do odliczenia VAT. Dlatego ważne jest, abyś dokładnie wiedział, kiedy i jak używać faktury pro forma, aby nie narazić się na problemy z fiskusem. Wyobraź sobie sytuację:
- Chcesz kupić 50 sztuk gadżetów od firmy XYZ.
- Firma XYZ wystawia fakturę pro forma, aby pokazać Ci cenę za te gadżety.
- Akceptujesz cenę i zamawiasz gadżety.
- Firma XYZ po dostarczeniu gadżetów wystawia fakturę VAT, która uprawnia Cię do odliczenia VAT.
W tym przypadku faktura pro forma była jedynie dokumentem informacyjnym, który pomógł Ci i firmie X uzgodnić warunki transakcji. Dopiero faktura VAT wystawiona po dostarczeniu gadżetów uprawnia Cię do odliczenia VAT.
Faktura pro forma – elementy
Choć przepisy nie precyzują szczegółów dotyczących formy i treści faktury pro forma, wystawia się ją w sposób zbliżony do faktury sprzedaży. W związku z tym, faktura pro forma może zawierać następujące elementy:
Nagłówek „Faktura pro forma” lub „Proforma”, data i miejsce wystawienia, dane wystawcy (sprzedawcy), dane odbiorcy (klienta), wykaz towarów/usług, cena jednostkowa netto, wartość netto, stawka VAT, kwota VAT, wartość brutto, podsumowanie kwot, podpis wystawcy.
Pamiętaj: Wystawianie faktury pro forma nie jest obowiązkowe!
Faktura pro forma to jedynie dokument informacyjny. Jeżeli chcesz odliczyć VAT, musisz otrzymać fakturę VAT od sprzedawcy.
Podsumowanie:
Faktura pro forma to dokument informacyjny, który pomaga uzgodnić warunki transakcji, ale nie jest dokumentem księgowym, wystawienie jej nie jest obowiązkowe.
